Voor ik het wist zijn er bijna 10 dagen voorbijgevlogen, zonder dat ik echt iets gedaan heb. Voor de eerste keer heb ik een plaats gevonden waar ik totaal kon relaxen zonder me te vervelen. Pokhara is een stadje aan de voet van een reuzachtige bergketen en is het vertrekpunt voor vele trekkers. De stad oogt op vele plaatsen landelijker dan Berlaar 50 jaar geleden en is gelegen aan een schitterend meer.
In tegenstelling tot India is Nepal amper vervuild, en de lucht ruikt heerlijk, vers en gezond. De landschappen zijn verbluffend en de inwoners zijn (voor zover ik weet) de vriendelijkste mensen op aarde. Het is een verademing om terug vertrouwen te kunnen stellen in de mensen. Toch is mijn vertrouwen in India vaak zo zwaar geschonden dat ik tov bijna iedereen een licht wantrouwen koester, tot ik hen beter leer kennen. Het is jammer, want dat maakt de nieuwe contacten dikwijls wat minder aangenaam als hiervoor.
Ik vreesde dat ik na de 2de keer hospitaal (en dus antibiotica) snel weer ziek zou worden. Om mijn lichaam wat aan te sterken ben ik meditatielessen gaan volgen en ben ik veel meer op mijn voeding aan 't letten, wat me beiden goed helpt! Aan lekker en gezond eten komt ik hier niet tekort. In tegenstelling tot India wordt de heilige koe hier wel naar hartelust gegeten, en dus was het heerlijk om na 2 maanden nog eens een beefsteak op mijn bord te zien liggen.
Na een tijdje relaxen, begin ik toch stilaan terug zin te krijgen om nieuwe plaatsen te ontdekken. Morgen of overmorgen begin ik dan ook aan een trektocht van zo'n 10 dagen.
Groetjes
(de internetconnectie in Nepal is zo slecht dat het helaas onmogelijk is foto's te uploaden)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten