Clean India

Onverwacht ben ik in Amritsar beland. Punjab, het land van de sikhs, is de rijkste en properste staat van het ganse land, waardoor de sfeer hier uniek is. Overal in India zijn de mensen meestal heel vriendelijk, maar vaak volgt hierna helaas de rekening. De sikhs en de andere punjabi (hindoes en moslims) hadden het wonderbaarlijk weinig over de financiele kant van het leven, en behielden hun vriendelijkheid en (zoals elke Indiër) ook enorme nieuwsgierigheid. Er waren ook enorm weinig toeristen tov de rest van Noord-India, wat nog wel eens leuk was.

In Amritsar is er 1 grote bezichtigheid, en dat is de Golden Temple, de meest heilige plaats ter wereld voor het Sikh geloof. Voor de rest is er in Amritsar niet veel te beleven. Wel is er op de grens met Pakistan, 30 km verder, dagelijks een ceremonie om de grens bij zonsondergang te sluiten. Dagelijks komt hier een enorme massa Indiërs op af. De ceremonie houdt in dat enkele soldaten aan beide kanten van de grens op een eigenaardige statische manier naar elkaar toestappen en wat met hun vlaggen zwaaien. De felgekleurde, roepende, dansende Indische massa was echter veel spectaculairder dan de ceremonie op zich. Grappig om te zien hoe sober de Pakistanen aan de overkant van de grens gekleed waren, tov al de kleuren van de regenboog in India.

Nu ben ik, terug in de mountain-area, in Daramsala, om wat met de Dalai Lama te socializen.