Himalayak!

Sinds eergisteren ben ik terug van een 2-weekse trek in het machtige Himalaya-gebergte. De trek, die ik samen met Meryl, een Belgisch meisje, gedaan heb, was ongetwijfeld een van de hoogtepunten van mijn reis! De landschappen waren verbluffend mooi en het knappe was dat we elke dag een totaal ander landschap te zien kregen. We wandelden door wolken, bamboewouden, felgroene rijstvelden, maisvelden, echte bergjungle (met apen en lianen), mistige oude bossen en natuurlijk het hooggebergte zelf, wat enorm spectaculair is. Gletsjers, sneeuw, oneindig veel watervallen, een enorme variëteit aan paradijselijk gekleurde vlinders, vogels en bloemen, yaks (een harig koe-achtig bergbeest), energie, en moeder natuur in haar mooiste kleedje. Ook de bergbewoners zijn de mooiste, liefste en grappigste mensen ter wereld.

Hoe mooi deze dagen ook waren, toch begon ik België een beetje te missen. Ook verlangde ik terug naar de gekte van India. Nepal is prachtig, de mensen zijn eerlijk, het eten is goed, er heerst een heerlijke relaxte sfeer voor zowel toerist als inwoner,… Nadelen aan dit land heb ik simpelweg nog niet ondervonden. Het begint zelfs wat aan te voelen als ‘te makkelijk’ om door te reizen. India daarentegen is een constante uitdaging. Chaotische discussies met rikshaw-drivers, agressieve koeien, omsingeld worden door 30 starende Indiërs (die allemaal iets van je willen), hindoe’s die gekleurde lawaaierige rituelen uitvoeren naast een moslimceremonie, culturen die gecompliceerd door elkaar stromen, drukte, cultuur,… Je hoeft gewoon maar over straat te lopen, en in een uur tijd kruisen 101 avonturen je pad.
Morgen trek ik terug naar mijn geliefde India.

Helaas is de Nepalese worldwideweb-verbinding nog steeds zeeer traaaaaag, dus foto's van yaks, sneeuw, bloemetjes en mijzelf (jeej!) zal ik pas binnen enkele dagen (in India) kunnen posten.