donderdag 10 april 2008

Natuur

Dag beste mensen,

De laatste 2 weken heb ik genoten van de natuur, de rust (wat ze in India onder rust verstaan), de toiletbezoekjes en de ijlende nachtmerries.

In Madurai ben ik ziek geworden. Het tempelcomplex in deze stad was zeer spectaculair, maar de Indische stadsdrukte was me echt even te veel geworden. Zeker tijdens de zieke ijlende momenten klonk dit immense stadslawaai als een apocalyptische nachtmerrie. Na gelukkig snel te recupereren ben ik Madurai dan ook zo snel mogelijk ontvlucht.
Zo kwam ik terecht in Kerala, de meest zuid-westelijke deelstaat. Kerala staat bekend om haar prachtige natuurgebieden en haar specerijen. Ook is deze deelstaat een van de 3 rijkste van India, waardoor er toch iets minder gebedeld wordt. Kerala wordt ook wel eens 'God's own country' genoemd, en is niet voor niks de favoriet van vele touristen. Het landschap is gevul met thee-, cardamom- en peperplantages, gigantische eucalyptusbomen, watervallen, uitgestrekte jungle gebieden en hier en daar een olifant.
Kumily is een dorpje vlak naast het 'Periyar Tiger Reserve', waar ik enkele dagen verbleef. Veel tijgers zijn er in de omgeving echter niet meer te spotten. Wel zijn er olifanten, buffels, wilde zwijnen, herten, veel apen en een grote verscheidenheid aan vaak prachtig gekleurde vogelsoorten. Leuk was dat in de late namiddag onze guesthouse telkens bezoek kreeg van een familie apen die dagelijks langs het dak en langs de palmbomen in de tuin passeerden.
De 'Claus Garden Lodge' is de guesthouse van een 57-jarige Duitse hippie die getrouwd is met een lieve Indische vrouw. Hij heeft zijn eigen jungle-kruiden-tuintje, geniet van het leven en leeft 'the herbal way of life' samen met zijn Duitse vrienden die vaak enkele weken in zijn guesthouse verblijven. Hij deelt zijn huis (living, keuken, tuin) met elke gast en er werd meestal samen gegeten, 's avonds spelletjes gespeeld,... Het was leuk om enkele dagen in dit gezelschap te vertoeven. Hier ben ik wel terug wat ziek geworden, maar door de rustige omgeving was dit zo erg nog niet.
Na 5-6 dagen had ik het ook hier echt wel gezien, en trok ik verder naar Munnar. Deze bergachtige omgeving is rijk aan watervallen en vooral prachtige groene thee plantages. India is de grootste thee producent ter wereld en de chai (zoete thee met melk) is hier dan ook heerlijk en wordt door iedereen non-stop gedronken. Door de 1600m hoge ligging ontsnapt dit stadje aan de drukkende hitte van 'beneden'. Heerlijk warm in het zonnetje en frisjes in de nacht...ideaal.
Momenteel bevind ik mij in Ooty. Deze stad is zo'n 150 jaar geleden door de Engelsen (in de koloniale tijd) uit de grond gestampt om wat verkoeling te zoeken tijdens de hete zomers. Hiervoor leefden er alleen de Toda's, een lokale stam. In Ooty lopen niet alleen koeien, geiten, kippen en honden op straat, maar ook paarden lopen hier gezellig los rond. De stad zelf heeft niks te bieden, maar de omgeving is schitterend en uniek. Met een 2400m hoge ligging is dit het hoogste deel van Zuid-India. De omgeving wordt gekenmerkt door reusachtige eucalyptusbomen (die een heel aangename geur afgeven), ook thee plantages, watervallen en hier en daar een Toda dorpje. Gisteren bezocht ik een van deze dorpjes. Het woord 'stam' klinkt wel veel primitiever dan hun werkelijke levenswijze van tegenwoordig. Ze lever zeker niet primitiever dan de gemiddelde Indiër, maar het is wel een appart volkje. Elk dorpje bestaat uit slechts enkele huisjes en 2 buffeltempels. De Toda's vereren namelijk de buffel. Als ze bidden is dat niet voor de goden, maar voor 'de buffel'. Ze hechten veel belang aan de natuur, leven strikt vegitarisch en worden blijkbaar uitzonderlijk oud. De vriendelijke Toda man die me een korte rondleiding gaf, liet me foto's zien van enkele overleden stamgenoten. Deze taaie rakkers haalden vaak de 100 en gingen er soms zelfs flink over. Eentje werd er zelfs 125!
De natuur hier in Zuid-India is werkelijk prachtig, maar het is (weker als wwf'er) triestig om te zien hoe de Indiër ermee omgaat. Het woord 'vuilbak' staat helaas niet in het Indisch woordenboek. Een rivier is synoniem voor riool en of het nu in de natuur, op straat of in de vuilbak is, afval is er om 'zo snel mogelijk' weg te gooien. Rijk of arm, een Indiër ziet er het nut niet van in een vuilbak te gebruiken. Enkele zeldzame vuilbakken (met daarop 'use me') blijven vrijwel leeg, terwijl 10 meter verder een afvalberg van hier tot in China ligt.
Even kort over het stelen in India. Het is duidelijk dat men hier altijd klaarstaat om te nemen wat er te nemen valt. Ik ben altijd heel voorzichtig met mijn spullen en ben gelukkig nog niet bestolen geweest. Deze ochtend scheelde het echter geen haar... Na het geluid van een krakende kamerdeur die geopend werd schrok ik wakker en keek recht in de ogen van een betrapte Indiër, die snel de deur weer dichtdeed. Ik had blijkbaar de deur niet goed genoeg vergrendeld. Het is hier dus oppassen geblazen.
Morgen verlaat ik Ooty (en dus ook de Zuid-Indische natuur) om terug te keren naar de echte hitte en het stadleven. Ik ben eigelijk vrij snel aan het doorreizen. Het is fantastisch om zoveel verschillende gebieden te bezoeken. En de bus- en treinreizen zelf zijn ook heel leuk. De landschappen en dorpjes die voorbijflitsen, de vriendelijke mensen die toch oh zo vereerd zijn om even naast een westerling te zitten, en vooral het niet weten wat voor plaats ik nu weer te zien zal krijgen. Ik ben benieuwd wat Mysore mij de volgende dagen zal laten zien.
Namasté
Maarten










Een buffel vlakbij het natuurreservaat in Kumily.








Munnar















Bij een uitloper van een grote waterval in Munnar.






























Thee in Munnar








In een stoomtreintje naar Ooty


Apen die mijn cake gepikt hebben toen ik heel even de trein uitstapte.









De ideale man in India













Mensen uit een dorpje (rond Ooty) gaan constant op en af met hout uit het eucalyptusbos.










Geen opmerkingen: